Ada satu hari dalam minggu lepas, saya berdiskusi dengan seorang member tentang : Kenapa penat-penat belajar sampai degree, akhirnya jadi salesman? Puncanya ialah kami terserempak dengan senior beliau masa sekolah dulu yang dah lama dia tak jumpa. So, berboraklah kejap. Member saya tu dapat tau yang senior dia tu ada Ijazah dari Universiti Malaya tetapi lepas grad, tak bekerja pun dalam bidang yang dipelajarinya tetapi end up jadi ejen insurans Prudential. Salesman la tu kan?
Lepas member dia dah blah, dia cakap dengan saya..
Dia : Apalah.. Penat-penat amik degree tapi keje jadi ejen insurans..
Saya : Helloowww… Gua pun ejen okeh.. Dulu gua pernah keje makan gaji beb. 7 tahun! Gaji last gua masa keje jadi Programmer dulu RM3,200. Pastu gua berenti keje, masuk bidang sales (Unit Trust & Takaful). Sebab gua tau, kalau gua masih keje macam dulu, paling tinggi pun gaji gua boleh pegi maybe RM4-5k. Tu pun keje macam hape! Pegi keje tak nampak matahari. Balik keje pun tak nampak matahari! Dengan tensionnya. Dengan kena bebel dengan bosnya. Dengan politik ofis lagi. Baik gua keje macam sekarang. Dalam dua tahun je gaji dah boleh cecah 5 angka.
Dia : Yelah.. Gua tau. Tapi senior gua tu, at least keje la dulu kejap dalam bidang yang dia belajar. Lepas tu nak jadi ejen insurans pun, jadilah. Kalau memang nak jadi ejen insurans atau bidang-bidang yang kena buat sales, lepas SPM dulu tak payah sambung belajar sampai degree, baik terus jadi ejen. Sure sekarang dia dah kaya-raya sebab start awal!
Hmm.. Ada betul, dan ada juga yang tak berapa betul apa yang kawan saya cakap tu. Yang betulnya, kalau start jadi ejen insurans awal-awal, pastu buat pulak elok-elok, power-power, memang dalam masa 5 tahun dah boleh jadi jutawan. Goyang kaki! Akan tetapi! Masa kita lepas SPM dulu, biasanya family kita harapkan yang anak dorang sambung belajar tinggi-tinggi. Amik course engineer, amik medic, jadi lawyer, jadi apa-apa lagilah yang boleh dibanggakan. So, si anak tadi (kita lah ni), akan berusaha belajar bersungguh-sungguh, belajar pandai-pandai supaya nanti boleh dapat ijazah. Boleh keje best-best. Tapi hakikatnya realiti kehidupan bukan macam tu.
Berapa ramai daripada kita yang lepas dapat degree, terus dapat kerja dalam bidang yang sama masa dia belajar dulu? Berapa ramai pulak yang menganggur sebab puas carik keje, tak dapat-dapat? Degree bergulung, tapi terpaksa keje sementara kat McD? Ada yang ego, daripada keje McD, baik dok terkangkang je kat umah sebab mak ayah boleh bagi makan (Tak tau malu!). So, hidup ni bukanlah selalunya seperti yang kita harapkan.
Berbalik kepada topik jadi salesman tadi. Dalam keadaan-keadaan kehidupan yang meruncing, yang susah nak dapat keje ni, ada segolongan daripada kita yang mencuba nasib dalam bidang sales. Mungkin disebabkan pengaruh kawan yang terlebih dahulu menceburi bidang sales ni tadi. Daripada tak buat apa, baiklah try-try carik duit poket, kata orang. Tengok-tengok, rupa-rupanya memang bidang sales ni lah yang menjanjikan harapan masa depan yang cerah untuk si polan tadi. Jadinya, daripada dia berpatah balik carik keje yang makan gaji, apa salahnya dia teruskan jadi salesman je. Income masyuuukkkk, hidup pun tak stress!
Macam apa yang saya lalui sekarang ni. Kalau ada offer RM10,000 soh saya jadi programmer balik pun, mak tak kuasa nyah! Baik saya keje jadi salesman!
